Dengemi kaybettim hükümsüzdür:)

Çokkkk ihmal ettim ben blogumu çokk farkındayım ve üzgünüm de aslında ama tam hadi yazıyım dediğimde bir başka iş karışınca öteleye öteleye 2 haftayı geçmişiz yazmayalı ne ayıp...

bu arada neler oldu aslında pek değişik birşey de olmadı evde yatmak dışında:)

29 Ekimde kızların pusetlerini ve ana kucaklarını almaya gittik babişle birlikte ve eve geldiğimizde boş hallerini eve çıkarmakta ne denli zorlandığımızı görünce, bebişlerle birlikte tek başına bu işi yapmanın imkansız olacağına bir kez daha ikna olup, yatılı yardımcı arayışımızı hızlandırdık...

Hoş hızlandırdık da, ne oldu? ikiz bebişlere bakıcı bulmak zormuş onu öğrendik gelenler daha ziyade ev işi vss.. tarzı konularında çalışmak istiyorlarmış bebek bakmak hele bir de ikiz olunca zor geliyormuş onlara:(

neyse aramaya devam...

dün dr. kontrolümüz vardı.
Mini ve Nosi maaşallah dombili dombili devam ediyorlar gelişmelerine, ben biraz fazla kilo almısım bir önceki kontrole göre, haşlama sebze ve balık dedi ama, biliyorum ki, uyamıcam bu söylediklerine çünkü zaten ayağa kalkmakta bile zorlanırken artık yemek hazırlamak hayal olduğu için, yemek sepeti sağolsun şeklinde bir halde yaşıyoruz ne yazık ki, olabildiğince sağlıklı şeyler seçerek..

bu aralar yürüyüşüm o kadar değişti ki, daha doğrusu sendeleyişim demeliyim herhalde çünkü Penguenler halt etmiş bir halde yalpalayarak gidiyorum:)
eşim geçenlerde, "bir ayağını kaldırdığında, diğerinin yerde olduğundan emin ol da devrilme " dedi haksız da sayılmaz dengemi sağlamakta ciddi zorlanıyorum çünkü ve göbişimin nereye kadar uzandığını tam kestiremediğimden, oraya buraya toslayarak gidiyoruz bazen:)

kızlardan özür dilemekle geçiyor günüm yani anlayacağınız
"haklısınız annecim tamam daha dikkatli olucam ama eskiden buzdolabının kapağını açarken geri çekilmem gerekmiyordu alışıyorum yakında daha iyi ayarlıcam mesafeleri" diye:)

ve rüyalarımda kendimi hep biryerlerden düşerken görüyorum, öyle sakar bir haldeyim ki, inanamıyorum yemek yerken üstüme dökme konusunda da, rekor kırıcam bu gidişle babişe dalga geçiyorduk onu geçtik valla, tabakla göbeğim arası mesafeyi kestiremiyorum sanırım masaya pek yanaşamadığımdan:)

ama herşeye rağmen öyle güzel ki, onların kıpırdanışlarını hissetmek ve tüm gün konuşuyoruz daha doğrusu ben durup durup,
"ne olur annecim bakın 3 hafta sonra dr.umuzla randevumuz var onu da halledelim sonra çok az kalacak olur mu" diye pazarlık yapmaktan bir hal oldum...

Babişimiz pek rahat sağolsun, o durup durup aynı sözü tekrar etmekte hala,
"Bir büyücü tam olması gerektiği zamanda gelir ne öncesi ne de sonrasında" diye
bunu da, Yüzüklerin Efendisinden almış oradaki bir konuşmadan:)fantezi dünyası geniş bir kişilk olduğu için "he he tabii " deyip kızlarla konuşmaya devam ediyorum haliyle:)

batı yakasında değişen birşey yok yani , yapacak çok işim var ama, ayağa kalkacak halim olmadığından ne yazık ki hepsi bekliyor şimdilik

* Temizlikçi kadının çöpe attığı pasta çatallarından temin etmeliyim, hatun yok etmiş çatalları yahuu...

* Kendime hala hastanede giyebilecek bir gecelik, sabahlık takımı bulup alabilmiş değilim, önden düğmeli saten pijamalarım var ama, ilk günler pijama giymek çok zor olacakmış çiçeksiz böceksiz düz renk gecelik ve sabahlık neden yapmaz bu tekstilciler anlamış değilim, hepsi kocakarı işi şeyler,
güzel olanlar da deli pahalı:( birkaç arkadaşımdan rica ettim benim için bakıyorlar sağolsunlar...

* Hastanede ve evde doğum sonrası ikram edilecek çikolata , onları koyabileciğim şık bir sepet ve çok gösterişli olmayan sade bir kapı süsü ayarlamalıyım sanırım bu işi şirketin çiçeklerini sipariş ettiğim çiçekçiye paslıcam sonunda,aklıma başka yol gelmiyor internette gördüklerim fiyat olarak uçmuş durumda ve pek alacalı bulacalı süslü filan ben, çok sade birşey istiyorum...

* Canım arkadaşım Kivi, ısrarla "hastane çantanı hazırla, hazır dursun ne olur ne olmaz" diyor ama şu gecelik sabahlık vss.. olaylarını halledebilirsem hazırlıcam umarım, zira şimdilik sadece kızların hastane çıkış giysilerini, yeni doğan emziklerini, bez ve temizlik mendilleri bölümünü koyabildik çantamıza..

yani böyle bostan patlıcanı gibi yatıyorum ama çok işim var aslında çoookkk...

neyse bir yolu bulunacak nasılsa, eşimin en yakın arkadaşının eşi Özlem de hamile ve beni Nilüfer diye bir arkadaşıyla tanışdırdı o da ikiz annesi, bizi çaya davet edip ikizlerle ilgili bilgiler verdi sağolsun ve bana doğum macerasını anlattı, bırak hastane çantasını kontrole gitmiş doğuma almışlar apar topar ve ne bebişlerin yatak odaları ne de diğer detaylar hazır değilmiş bebişler doğduğunda, inanamadım ve eee nasıl halloldu eksik işler dediğimde;

"herşey bir şekilde oluyor ve inan sen zaten bebişlerle ilgilenmekten o detayları görmüyorsun bile birileri yapıyor sağolsunlar " demişti...

Çok daralınca onun sözlerini düşünüp rahatlamaya çalışıyorum, elimden geldiğince tamamlamak niyetindeyim eksikleri ama, şu an yatmam ve onların zamanında doğması tüm bu saçma detaylardan daha önemli...

Yatalım bakalım:)